Redemptor Hominis
Odkupiciel człowieka
Godność człowieka jako wcielenie, odbicie, usynowienie przez Boga.
Z tego wynikają prawa do:
- życia ( Evangelium Vitae , Redemptoris Mater, Veritatis Splendor)
- rozwoju ( Dives in Misericordia )
- nauki ( Fides et Ratio )
- współżycia ( Familiaris consortio , Ut unum sint , Solicitudo rei socialism )
- godnego egzystowania materialnego ( Laborem exercens , Centesimus annus )
Człowiek jako wspólnota powołany do życia w relacji z samym Bogiem przez drugiego człowieka na łonie Kościoła czy świata, danego nam przez Boga Ojca, naszego Abba. Z tego wynika prawo, by nikt nigdy nie pozostawał sam, bo tak obumiera.
Rola Kościoła zasadza się na fundamentach odkupienia win i zbawienia od zła przez Jezusa i jest to największy skarb, który Kościół, jako wspólnota, musi, jest powołana by zachowywać i szafować, rozdzielać. To pierwotne i jakby niezbywalne prawo, misja Kościoła.
Z tego wynika prawo do sakramentów, ale i obowiązek głoszenia dobrej nowiny. Bóg-Człowiek Jezus Chrystus zbawił człowieka wywyższając go do godności Boga, gdyż sam Bóg zniżył się do człowieka. Ten gest określa wartość człowieka. Z tym nie da się dyskutować.
Błędy i wypatrzenia to duma i pycha człowieka, które zakłamują zbawczy plan Boga w stosunku do człowieka w taki sposób, by człowiek trwał w przekonaniu, iż sam sobie wystarcza i że może zbawić się sam. Jednocześnie nie dopuszcza, a wręcz odrzuca pomoc drugiego człowieka, pomoc Boga, odrzucając odwieczne miłosierdzie będące podstawowym przymiotem Boga od stworzenia człowieka.
Co wynika ze świadectwa o śmierci i zmartwychwstaniu człowieka?
Wolność i dług miłości dla Zbawiciela, który pozostaje nam do spłacenia. Na tym polega idea miłosierdzia. Kochaj, bo wpierwej sam zostałeś ukochany. Odpowiedzialność jest nierozerwalnie związana z wolnością jak matka i dziecko. Odpowiedzialność chroni, otula wolność, bez której wynaturza się i w konsekwencji zniewala człowieka.
Słowa otrzymane: 27 III 2018 w Sanktuarium JPII w Krakowie